Ανθολόγιο

(Επιμέλεια Στέλιος Κούκος)

Ο γερο-Θεοφύλακτος Νανόπουλος από το Κελλί των Τυπογράφων διηγήθηκε ένδακρυς: – Κατά τα χρόνια της Γερμανικής κατοχής μάς συνέλαβαν οι Γερμανοί με τον κατά σάρκα αδελφό μου παπα-Παντελεήμονα και μας πήγαν στο Νταχάου. Μία νύχτα μας έβγαλαν έξω για να μας εκτελέσουν. Ήταν χειμώνας και μας ξέντυσαν. Περιμέναμε την σειρά μας. Ελπίδα σωτηρίας δεν είχαμε. Τότε θυμήθηκα τους αγίους Τεσσαράκοντα μάρτυρας και λέω: «Μωρέ, Παντελεήμον, ποιό είναι το Απολυτίκιο των αγίων Τεσσαράκοντα; Το ξέρεις»; Ο π. Παντελεήμων άρχισε να ψέλνει: «Τας αλγηδόνας των Αγίων, ας υπέρ σου έπαθον …». Αμέσως τότε μία ζέστη απλώθηκε γύρω από μας τους δύο και δεν καταλαβαίναμε το κρύο. Ήταν η παρουσία των Αγίων που και αυτοί υπέφεραν από το ψύχος.

Η νύχτα πέρασε έτσι και το πρωί, ενώ περιμέναμε τον θάνατο, ήρθε διαταγή εμάς τους δύο καλόγηρους να μη μας εκτελέσουν. Κανείς δεν γλύτωσε από όσους πήγαν εκεί, παρά μόνο εμείς. Γι’ αυτό έγραψαν τα ονόματά μας σε μία πινακίδα και την τοποθέτησαν εκεί στο στρατόπεδο εκτελέσεως.

Μαρτυρία όπως καταγράφεται στο βιβλίο, «Από την Ασκητική και Ησυχαστική Αγιορειτική παράδοση», Άγιον Όρος 2011.