Επίκαιρα

Ο Θεάνθρωπος Κύριος, και με τις παραβολές και με τα γεγονότα που διασώθηκαν από την επίγειο παρουσία Του, μας διδάσκει αιώνιες αλήθειες που αφορούν στην λύτρωση και σωτηρία του ανθρώπου.

Ένα από αυτά τα γεγονότα είναι και αυτό της «ξηρανθείσης συκής διά την ακαρπίαν» που φέρει σήμερα ενώπιόν μας η Αγία μας Εκκλησία.

Με το γεμάτο φυλλωσιά δέντρο, ο Χριστός καταδεικνύει τον άνθρωπο ο οποίος ζει μια επιδερμική και τυπική χριστιανική ζωή. Αυτή η ζωή γεμίζει τον άνθρωπο με πολλά και ωραία «φύλλα», δηλαδή με λόγους πίστης και αγάπης στον Θεό, τυπική συμμετοχή στα Μυστήρια της Εκκλησίας μας κ.ο.κ. Και, όταν πλησιάσεις αυτόν τον «Χριστιανό» για να δρέψεις κάποιον «καρπό», μένεις ανικανοποίητος και πεινασμένος. Ζητάς πίστη και η πίστη που βρίσκεις είναι αναιμική. Ζητάς αλήθεια και συναντάς υποκρισία και ψεύδος. Ζητάς καθαρότητα και συναντάς ανηθικότητα και εσωτερική σήψη. Επιθυμείς αγάπη και αντιμετωπίζεις μνησικακία και εχθρότητα.

Και, απογοητευμένος, αναλογίζεσαι τι είναι αυτό που κάνει τον άνθρωπο, ενώ είναι γεμάτος από «φύλλα» να μην φέρει «καρπούς».

Ο άνθρωπος που ζει μια επιφανειακή θρησκευτική ζωή δεν καρποφορεί ποτέ, διότι δεν προχωρά στην βαθύτερη καλλιέργεια της ψυχής. Δεν αποδέχεται υπαρξιακά την αποκαλυφθείσα αλήθεια, όπως εκφράζεται στην Αγία Γραφή και ερμηνεύτηκε από τους Αγίους Πατέρες της Εκκλησίας μας, ώστε να την κάνει βίωμά του ταυτίζοντας το θέλημά του με το θέλημα του Θεού. Και δεν μπορεί να το κάνει αυτό, διότι δεν διαθέτει ταπείνωση. Ο σημερινός, κυρίως, άνθρωπος είναι εγωιστής και εγωκεντρικός. Έχει θέσει τον εαυτό του ως κέντρο του κόσμου και υπεράνω όχι μόνο των συνανθρώπων του, αλλά και Αυτού του Δημιουργού του Θεού. Έτσι, όμως, δεν υποτάσσεται ποτέ στο θέλημα του Θεού, ώστε από δούλος των παθών και των αδυναμιών του να γίνει ελεύθερο τέκνο του Θεού, που θα φέρει ως αγλαούς «καρπούς» τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος· αγάπη, χαρά, ειρήνη, δικαιοσύνη, ταπείνωση κ.λπ.

Μην απατώμεθα ότι μια απλή θρησκευτική ζωή θα μας φέρει τον αιώνιο καρπό της λυτρώσεως και της σωτηρίας μας. Αυτή η ζωή είναι ικανή να μας πλουτίσει με ωραία φύλλα, τα οποία κάποια στιγμή θα μαραθούν οδηγώντας μας στην ξήρανση.

Μακάρι να το κατανοήσουμε πριν φθάσουμε στην κατάσταση της ξήρανσης και να αγωνιστούμε για την βαθύτερη καλλιέργεια της ψυχής, ώστε φεύγοντας από αυτή την ζωή να εισέλθουμε στην Βασιλεία του Θεού Πατρός.

Πηγή: Πεμπτουσία