Ανθολόγιο

(Επιμέλεια Στέλιος Κούκος)

Όποιος αγαπά τον Κύριο, σκέφτεται πάντα Εκείνον και η θύμηση του Θεού γεννάει την προσευχή.

Αν δεν θυμάσαι τον Κύριο, τότε και δεν θα προσεύχεσαι· και χωρίς την προσευχή, δεν θα παραμείνη η ψυχή στην αγάπη του Θεού, γιατί η χάρη του Αγίου Πνεύματος έρχεται με την προσευχή.

Η προσευχή προφυλάσσει τον άνθρωπο από την αμαρτία, διότι ο προσευχόμενος νους, είναι απασχολημένος με τον Θεό και στέκεται με ταπεινό πνεύμα ενώπιον του προσώπου του Κυρίου, τον Οποίο γνωρίζει η ψυχή του προσευχομένου.

Ο αρχάριος όμως χρειάζεται χειραγωγό, επειδή η ψυχή, πριν έλθη η χάρη του Αγίου Πνεύματος, έχει μεγάλο πόλεμο εναντίον των εχθρών και δεν μπορεί να διακρίνη η ίδια, αν η ηδύτητα που δοκιμάζει, προέρχεται από τον εχθρό.

Αυτό μπορεί να το διακρίνη μόνον εκείνος που γεύθηκε ο ίδιος το Άγιο Πνεύμα και αυτός αναγνωρίζει τη χάρη κατά την γεύση.

Όποιος θέλει ν’ ασκή την προσευχή χωρίς χειραγωγό [αναφέρεται κυρίως στην άσκηση της νοεράς προσευχής χωρίς την καθοδήγηση γέροντα] και μέσα στην υπερηφάνεια του, φαντάζεται ότι μπορεί να διδαχθή από τα βιβλία και δεν καταφεύγει σε γέροντα, αυτός μισοβρίσκεται κιόλας σε πλάνη.

Τον ταπεινό όμως τον προστατεύει ο Κύριος· έτσι, αν δεν υπάρχη πράγματι έμπειρος οδηγός, αυτός καταφεύγει στον υπάρχοντα πνευματικό και ο Κύριος θα τον σκεπάση ένεκα της ταπεινώσεώς του. 

Σκέψου πως στον πνευματικό ζει το Άγιο Πνεύμα, και αυτός θα σου πει το ωφέλιμο.

Αν όμως σκεφτής πως ο πνευματικός ζει με αμέλεια και διερωτηθής, πώς είναι δυνατό να έχει το Άγιο Πνεύμα, θα υποστής εξαιτίας αυτής της σκέψης σου μεγάλο πειρασμό και ο Κύριος θα σε ταπεινώση και θα επιτρέψη να πέσης σε κάποια πλάνη.

Η προσευχή δίνεται στον προσευχόμενο. Η προσευχή που γίνεται μόνο από συνήθεια, χωρίς καρδιά συντετριμμένη για τις αμαρτίες της, δεν είναι αρεστή στο Θεό.

Θα διακόψω για λίγο τον λόγο για την προσευχή.

Νοσταλγεί η ψυχή μου τον Κύριο και Τον αναζητώ με πόθο και η ψυχή μου δεν μπορεί να σκέφτεται τίποτε άλλο.

Διψά η ψυχή τον ζώντα Κύριο και το πνεύμα μου ορμά προς Αυτόν, ως Ουράνιο και στοργικό Πατέρα.

Ο Κύριος μας υιοθέτησε διά του Αγίου Πνεύματος.

Είναι γλυκύς για την καρδιά ο Κύριος.

Αυτός είναι η χαρά, η ευφροσύνη και η ασάλευτη ελπίδα μας.

Αγαθέ Κύριε, αναζήτησε σπλαγχνικά το πλάσμα Σου και δείξε τον Εαυτό Σου στους ανθρώπους με το Άγιο Πνεύμα Σου, όπως δείχνεις τον Εαυτό Σου στους δούλους Σου.

Χαροποίησε, Κύριε, κάθε θλιμμένη ψυχή με την έλευση του Αγίου Σου Πνεύματος.

Δώσε, Κύριε, όσοι προσεύχονται σε Σένα να γνωρίσουν το Πνεύμα το Άγιο.

Απόσπασμα από το βιβλίο του Αρχιμανδρίτη Σωφρονίου (οσίου Σωφρονίου), ο «Άγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης», έκδοση Ιεράς Μονής Τιμίου Προδρόμου Έσσεξ Αγγλίας.