†Του Αρχιμανδρίτη Ανανία Κουστένη - Το κήρυγμα της Κυριακής 

Τέταρτη Κυριακή του Λουκά σήμερα, αγαπητοί, και μνήμη των αγίων Πατέρων της εβδόμης εν Νικαία Οικουμενικής Συνόδου, οι οποίοι καθόρισαν την ορθή διδασκαλία της Εκκλησίας περί της τιμητικής προσκυνήσεως των αγίων εικόνων. Έχει μεγάλη δύναμη η εικόνα. Εμείς το ξέρομε καλύτερα σήμερα, με βάση την τηλεόραση, που μας επηρεάζει τόσο και είναι δασκάλα της ζωής.

Κι ο Ιησούς μας μιλούσε με εικόνες και με παραβολές. Και μας είπε σήμερα το άγιο Ευαγγέλιο την παραβολή του καλού Σπορέως τελικά, που είναι ο Ίδιος. Και σπέρνει στις ψυχές και στα χωράφια, και στους αγρούς των υπάρξεών μας το Θείο Του λόγο. Και μας φέρνει, λοιπόν, ένα σποριά, ο οποίος βγήκε σαν αυτή την εποχή στα μέρη μας, στη Μεσόγειο, και έσπερνε. Γι’ αυτό και τα τρία μέρη του σπόρου εχάθησαν. Μόνο το τέταρτο έφερε καρπούς, εκατό φορές επάνω.

Άκουσαν την παραβολή οι Απόστολοι και Τον ρώτησαν τον Χριστό. Κι Εκείνος τους είπε: «Σε σας εδόθη να καταλαβαίνετε και να σας εμπιστεύομαι τα μυστήρια του Θεού».

Ο σπόρος είναι ο λόγος του Θεού. Για τον εαυτόν Του δεν μίλησε, πως είναι ο σποριάς. Τόσο ταπεινός είναι ο Ιησούς Χριστός! Και εκείνο το μέρος του σπόρου, που έπεσε στο δρόμο και το καταπάτησαν οι άνθρωποι και το έφαγαν τα πετεινά, είναι οι ψυχές και οι καρδιές εκείνες που ΄ναι πωρωμένες, λεηλατημένες και ανεπίδεκτες παντός καλού. Πέφτει ο λόγος του Θεού, το θείο κήρυγμα, και με όποιο άλλο τρόπο ξέρει ο Κύριος να μιλήσει στις ψυχές μας, και δεν φέρνει αποτέλεσμα. Έρχεται κι ο Διάβολος και παίρνει το λόγο. Και λέει σ’ αυτές τις ψυχές με τον τρόπο του εκείνος, ο πονηρός δηλαδή: «Ψέματα είναι αυτά, δεν είναι αλήθεια. Ας’ τους παπάδες κι ας’ τις εκκλησιές. Προχώρα μπροστά. Εσύ είσαι καλός δεν χρειάζεσαι τίποτε».

Μετά έπεσε σπόρος επάνω στην πέτρα, που 'χε λίγο χώμα. Και φύτρωσε. Αλλά επειδή δεν είχε υγρασία και συνθήκες, εξηράνθη. Είναι οι άνθρωποι εκείνοι, που έχουνε καλή διάθεση, αλλά η ψυχή είναι πετρωμένη και δυσκολεμένη. Ενθουσιάζονται, κάνουν αρχή, αλλά ύστερα που έρχεται δυσκολία ή πειρασμός ή όποιο άλλο εμπόδιο, φεύγουν. Αφήνουν το σπόρο και χάνεται, και χάνονται κι αυτοί.

Μετά ένα μέρος του σπόρου έπεσε στη γη, που είχε αγκάθια και διάφορα άλλα φυτά και ζιζάνια. Και φύτρωσε ο σπόρος μαζί με τα αγκάθια. Εκείνα, όμως, τον υπερκάλυψαν και τον αφάνισαν. Είναι οι άνθρωποι εκείνοι που θέλουν να είναι και με τον Θεό και με το κακό και με την Εκκλησία και με τον κόσμο. «Κι έτσι κουτσαίνουν», όπως θα ‘λεγε ο προφήτης Ηλίας, «και από τα δύο πόδια». Θέλουν να τα ‘χουν καλά με όλους. Δεν γίνεται όμως. Στο τέλος χάνεται ο λόγος του Θεού και δυσκολεύεται και η ψυχή μας.

Και η τέταρτη περίπτωση είναι οι ψυχές εκείνες και οι καρδιές, που ‘ναι γη καλή και αγαθή, όπως λέει το Ευαγγέλιο, και δέχονται μετά χαράς τον Θείο λόγο. Και κάνουν μεγάλη υπομονή, καλλιεργούνται, και φέρνουν αποτέλεσμα σπουδαίο και θεάρεστο. Είναι οι ψυχές εκείνες που αγωνίζονται, που προσπαθούν, που παίρνουν με λαχτάρα τον Θείο λόγο και κάνουν τα πάντα, προκειμένου να γίνει πράξις, να γίνει εφαρμογή, να πραγματοποιήσουν τη Θεϊκή βουλή.

Εμείς τώρα πού ανήκομε; Ας το πούμε ο καθένας στην ψυχή μας, αν μπορούμε τελικά να το κάνομε και αυτό. Όμως να μην απελπιζόμεθα. Χωράφι και αγρός είναι η ψυχή μας. Μπορεί να ‘ναι καταπατημένη και πωρωμένη, μπορεί να έχει πέτρες, μπορεί να έχει αγκάθια. Όμως ο λόγος του Θεού είναι παντοδύναμος, η θεία Του Χάρις δραστική. Και μπορεί ένα χωράφι γεμάτο πέτρες και αγκάθια και καταπατημένο, να το κάνει πανέμορφο περιβόλι. Μπορεί την ψυχή ενός κακούργου να τη μαλάξει η θεία Χάρις και να την κάνει αγία. Έχομε παραδείγματα και απ’ το Ευαγγέλιο με τον ληστή και από τη ζωή της Εκκλησίας και το βίο αυτού του κόσμου.

Ώ αγαθέ Σπορέα! Ώ Ιησού Χριστέ μας, που συνεχίζεις κάθε μέρα με γεγονότα χαρμόσυνα ή λυπηρά, και με τρόπους που εσύ ξέρεις, να σπέρνεις στις ψυχές μας! Μη μας αφήνεις. Σπείρε ακόμα. Και να επιμένεις. Να επιμένεις και να μας βοηθάς να καλλιεργούμε το χωράφι της ψυχής μας και να το κάνομε από αγριότοπο, αγιότοπο, τόπο της Βασιλείας Σου. Αμήν.

Πηγή: † Αρχιμανδρίτη Ανανία Κουστένη (2009). Το κήρυγμα της Κυριακής, τόμος Β΄, Από την Κυριακή μετά την Πεντηκοστή. [σελ.113-116], Λευκωσία: Περιοδικό «Ακτή».