«Μάθετε απ’ εμού ότι πράος ειμι…) Ματθ. 11,29
Μόλις ο Κύριος κάλεσε όλους όσους ένιωσαν το φορτίο του νόμου (όπως τον μετέτρεψαν οι Φαρισαίοι )βαρύ και ασήκωτο να έρθουν κοντά του και Αυτός θα τους αναπαύσει. Πως;
Τους καλεί να αφήσουν εκείνα των Φαρισαίων, τα ανωφελή και να σηκώσουν το ζυγό Του, δηλ. να ακολουθήσουν τη διδασκαλία Του – Τον ίδιο – να πειθαρχήσουν στο Ευαγγέλιο.
«Μάθετε από εμού» Γίνετε μαθητές μου, πάρτε μαθήματα από εμέ.
Και σε αντίθεση με τους Φαρισαίους που περιφρονούσαν τους απαίδευτους και απλούς, ο Χριστός συμπαθεί όλους τους ανθρώπους, δεν είναι οργίλος οδηγός, αλαζόνας αλλά πράος – γλυκός – ειρηνικός.
«και ταπεινός τη καρδία» Σημαίνει αγαπά την ταπείνωση και με την καρδιά του στρέφεται προς αυτήν.
Άρα η άρση του ζυγού έχει ως αποτέλεσμα την ειρήνη της ψυχής με το Θεό, τον πλησίον και με τον εαυτό μας.
«Πράος ειμί» Είμαι πράος. Ποιος είναι πράος; Πράος άνθρωπος είναι αυτός που φέρεται (αντιμετωπίζει) τους άλλους ήμερα και ήρεμα, με γαλήνη και επιείκεια και ακόμη αντιμετωπίζει με υπομονή – χωρίς οργή- και αυτούς που τον υβρίζουν και τον προσβάλλουν.
Γενικά πράος άνθρωπος είναι ο άνθρωπος που όχι μόνο δεν κινείται από πάθη – οργή, θυμό, μίσος, εκδίκηση, αλλά είναι σχεδόν απαλλαγμένος από αυτά.
Πράος λοιπόν, ή πραείς δεν είναι οι άνθρωποι που δεν μπορούν να θυμώσουν – να οργισθούν καθόλου, αλλά οι άνθρωποι που μπορούν να ελέγχουν – συγκρατούν το θυμό τους. Άρα δεν είναι αυτοί που λέμε αναίσθητοι. Αντίθετα, οργίζονται – πονούν, στην αμαρτία.
«Οργίζεσθε και μη αμαρτάνετε» (Δαυίδ).
Δηλαδή ο πράος απλά δεν είναι θρασύς και αλαζόνας αλλά αντίθετα είναι γλυκύς και ταπεινός.
Επειδή όμως, πολλοί πιστεύουν πως όταν είσαι επιεικής και υποχωρητικός στο τέλος χάνεις (σου τα παίρνουν)όλα, τονίζω πως συμβαίνει το αντίθετο, επειδή δεν προκαλείς και δεν δίνεις συνέχεια σε αφήνουν ήσυχο.
Αλλά και κάτι να χάσεις, βρίσκεις το καλύτερο. Τη βασιλεία του Θεού.
«Μακάριοι οι πραείς ότι αυτοί κληρονομήσουσιν τη Βασιλεία του Θεού». Γιατί; Γιατί ο πράος μοιάζει, γίνεται ένα με το Χριστό.
«Μάθετε απ’ εμού ότι πράος ειμί…» άρα γινόμαστε πραγματικοί πολίτες της Χριστούπολης.