Επίκαιρα

Κυριακή των δέκα λεπρών- Ο ευχαριστιακός τρόπος ζωής

λεπροιΣήμερα ακούσαμε την ευαγγελική περικοπή της θεραπείας των δέκα λεπρών. Την περικοπή αναφέρει μόνο ο ευαγγελιστής Λουκάς, που, ως ιατρός, την διατήρησε στη μνήμη του. Είναι από τα τελευταία θαύματα του Κυρίου.

 

Οι δέκα λεπροί ζητούν το έλεος του Θεού, γιατί εμπιστεύονται και αναθέτουν τον εαυτό τους, την υγεία τους, τη ζωή τους στο Χριστό. Όταν βρίσκεται ο άνθρωπος σε τέτοιες οδυνηρές καταστάσεις αρρώστιας και πόνου, πολύ δύσκολα επιμένει να στηρίζεται στον εαυτό του, γιατί τον βλέπει να καταρρέει και να διαλύεται. Αυτό το διαλυόμενο εαυτό του ο άνθρωπος τον εμπιστεύεται στην αγάπη και το έλεος του Χριστού. Γι’ αυτό σε ένα από τα προκείμενα του Εσπερινού ψάλλουμε: «Το έλεος Σου, Κύριε, καταδιώξει με πάσας τας ημέρας της ζωής μου».

 

Γι’ αυτό, όταν οι δέκα λεπροί συνάντησαν το Χριστό, κραύγασαν με μεγάλη φωνή: «Διδάσκαλε Ιησού λυπήσου μας, ελέησε μας». Και ο Χριστός τους πρόσφερε το έλεος Του με τη θαυματουργία Του. Στη συνέχεια τους παραγγέλλει: «Πορευθέντες, επιδείξατε εαυτούς τοις ιερεύσι». Οι ιερείς μπορούσαν σύμφωνα με το Νόμο να πιστοποιήσουν τη θεραπεία τους.

 

Βλέπουμε ότι ο Χριστός δε ζητά την πίστη των λεπρών ως προϋπόθεση για την επιτέλεση του θαύματος. Ούτε όμως και από πριν τους διαβεβαίωσε, ότι τους έχει θεραπεύσει. Οι λεπροί πήγαν στους ιερείς με απόλυτη εμπιστοσύνη στο λόγο του Χριστού. Και το θαύμα έγινε. Τους άγγιξε η σωστική και θεραπευτική δύναμη του Κυρίου. Είδαν ότι έφυγε από το σώμα τους η ανίατη και φοβερή αρρώστια.

 

Η νέα δοκιμασία

 

Οι λεπροί απέκτησαν και πάλι την υγεία τους. Και εδώ βρίσκεται η νέα δοκιμασία τους: την ύπαρξη τους, που απέκτησε από το Χριστό την υγεία της, θα εξακολουθούν να την εμπιστεύονται στο Χριστό ή θα τη στηρίζουν στις υγιείς βιολογικές τους δυνάμεις;

 

Το Ευαγγέλιο μας λέει ότι οι θεραπευθέντες λεπροί εμπιστεύτηκαν τις φυσικές τους δυνάμεις και ικανότητες. Ξανακλείστηκαν στον εαυτό τους, στον εγωισμό τους, και ξέχασαν τον Ευεργέτη Κύριο, εφ’ όσον δεν αισθάνονται πλέον την ανάγκη της επικοινωνίας μαζί Του. Οι εννέα από αυτούς επανήλθαν σε κατάσταση αμαρτίας, αφού η εμπιστοσύνη στον εαυτό τους παραμέρισε την παρουσία και την κοινωνία της αγάπης του Χριστού.

 

Η ευχαριστία του ενός

 

Ο ένας όμως από αυτούς, όταν είδε πως γιατρεύτηκε, επέστρεψε δοξάζοντας το Θεό. Και αυτός που γύρισε ήταν αλλοεθνής, Σαμαρείτης. Ο Χριστός βραβεύει την πίστη του, που τον έσωσε. Ο Σαμαρείτης ευχαριστώντας και δοξάζοντας το Θεό βρίσκει την ανάταση της υπάρξεως του. Ο Χριστός θέλει αυτή τη σωτηρία να την αποδέχονται όλοι οι άνθρωποι. Όταν ο Κύριος ρωτά το Σαμαρείτη: «μα δεν καθαρίστηκαν και οι δέκα; Οι άλλοι εννέα που είναι;» δεν παραπονιέται για την απουσία των εννέα. Υπογραμμίζει ότι η αχαριστία είναι «παρά φύσιν» και οδηγεί τον άνθρωπο στην αυτοκαταστροφή. Η αχαριστία παραμερίζει το Θεό και προβάλλει το θεοποιημένο «εγώ» του ανθρώπου. Ο Κύριος δόξασε το θεό Πατέρα Του, όταν υπάκουσε στο θέλημα Του και θυσίασε από αγάπη τον εαυτό Του για τη σωτηρία των ανθρώπων. Το ίδιο ζητάει ο Χριστός από εμάς τους ανθρώπους. Να δοξάζουμε το Θεό προσφέροντας την αγάπη Του στους ανθρώπους και να μην την κατακρατάμε μόνο για τον εαυτό μας. Η προσφορά αυτή γίνεται με την ευχαριστία και την ευγνωμοσύνη μας στο Θεό, με την ευχαριστιακή στάση της υπάρξεως μας έναντι του Θεού, των αδελφών μας, του εαυτού μας. Άλλωστε όσα έχουμε είναι δωρεά του Θεού.

 

Αχαριστία- ευγνωμοσύνη

 

Με την αχαριστία όμως και την αγνωμοσύνη προς το Θεό επαναλαμβάνουμε το προπατορικό αμάρτημα. Δεχόμαστε τις δωρεές του Θεού, αλλά απορρίπτουμε το Θεό, που με την κοινωνία της αγάπης Του ζωοποιεί την ύπαρξη μας. Το κλείσιμο στον εαυτό μας, η φαρισαϊκή αυτάρκεια, η φαινομενικά δυναμική αυτοπεποίθηση, φέρουν τη σφραγίδα της απειλής του θανάτου. Διότι, «αγαθός ων ο Θεός και δίκαιος, και δια της αγαθότητος παν αγαθόν ημίν χαρίζηται, όταν κατ’ ευγνωμοσύνην έχωμε, ως από δικαίου πόρου δήθεν δια της ευχαριστίας. Αλλ’ εάν αγνώμονες φαινώμεθα, εκπίπτομεν του αγαθού τη δικαιοκρισία του Θεού» (όσιος Πέτρος ο Δαμασκηνός). Σήμερα μέσα στη Θ. Λειτουργία μάθαμε για μια φορά ακόμη, να ευχαριστούμε το Θεό και να αγαπάμε όλους τους ανθρώπους. Εδώ βρίσκεται η σωτηρία μας, που είναι η υπέρβαση του θανάτου. Έτσι δε μένουμε μόνο στη σωτηρία του σώματος, όπως οι εννέα λεπροί. Προχωράμε στην αποδοχή της σωτηρίας που είναι ο Χριστός, η αληθινή ευχαριστία του θεού και του κόσμου. Και τότε μέσα από την καρδιά μας αναφωνούμε: «Τα σα εκ των σων σοι προσφέρομεν, Κύριε κατά πάντα και δια πάντα».

 

Ο Φ.Α.

 

Φωνή Κυρίου, Αποστολική Διακονία της Εκκλησίας της Ελλάδος, Έτος 52ον, 2004, Αριθμ Φυλ. 3(2642)

 

 

Επικοινωνία

Διεύθυνση Μεγάλου Ναού: Δανάης 1, Έγκωμη,
2408, Λευκωσία
Διεύθυνση Μικρού Ναού: Αγίου Νικολάου 1, Έγκωμη, 2408, Λευκωσία
Τηλέφωνο: 22355300
Fax: 22590969
Email: agiosnikolaosengomis

@gmail.com

Announcement

Church of Saint Nicolaos in Engomi is open daily from 8:30 am to 12:00 noon, from 5:00 to 8:00 pm and the hours of Liturgical services. For more information contact us on: agiosnikolaosengomis@gmail.com