Ο Άγιος Ηρακλείδιος γεννήθηκε στη Λαμπαδού, χωριό κοντά στη σημερινή Γαλάτα. Στη Λαμπαδού (ή Λαμπαδιστό) έφθασαν οι Απόστολοι Παύλος, Βαρνάβας και Μάρκος (κατά την πρώτη τους έλευση στο νησί) και εκεί συνάντησαν τον Ιεροκλή, πατέρα του Αγίου Ηρακλειδίου. Ο Ιεροκλής ήταν ιερέας των ειδώλων αλλά βοήθησε τους Αποστόλους να προχωρήσουν στην πορεία τους προς το «χιονώδες όρος» (το Τρόοδος) δίνοντάς τους ως οδηγό τον υιό του. Καθ’ οδόν, ο Ηρακλείδιος κατηχήθηκε από τους Α-ποστόλους και βαπτίσθηκε στον ποταμό Σέτραχο της Μαραθά-σας. Από τη Λαμπαδού ξαναπέρασαν οι Απόστολοι Βαρνάβας και Μάρκος κατά τη δεύτερη έλευσή τους στο νησί (κατέπλευσαν στον Κορμακίτη και από εκεί πέρασαν από διάφορα μέρη της περιοχής Μόρφου και κατευθύνθηκαν στην Σολέα).

Μετά το μαρτυρικό θάνατο του Αποστόλου Βαρνάβα, ο Ευαγγε-λιστής Μάρκος ενημέρωσε σχετικά τον Απόστολο Παύλο (ο ο-ποίος βρισκόταν στην Έφεσο). Ο τελευταίος, για να ενισχύσει το ιεραποστολικό έργο στο νησί, απέστειλε τους συνεργάτες του Επαφρά και Τυχικό προς τον μοναδικό τότε Επίσκοπο της Κύ-πρου, τον Άγιο Ηρακλείδιο, με οδηγίες όπως καταστήσει συγκε-κριμένους Επισκόπους σε διάφορα μέρη της Κύπρου. Ο Άγιος Ηρακλείδιος ήταν ήδη Επίσκοπος Ταμασσού. Βάσει των εντολών του Αποστόλου Παύλου, ο Απόστολος Τυχικός έγινε ο πρώτος Επίσκοπος Νεαπόλεως (στη Λεμεσό), ο Επαφράς Επίσκοπος Πάφου και ο Αυξίβιος, ο οποίος είχε ήδη χειροτονηθεί από τον Ευαγγελιστή Μάρκο, καθίσταται πρώτος Επίσκοπος Σόλων.

Ο Άγιος Ηρακλείδιος εργάστηκε ευδοκίμως με ζήλο και φόβο Θεού στον αμπελώνα του Κυρίου. Έκανε πολλά θαύματα και κατά μία εκδοχή υπέστη μαρτυρικό θάνατο. Βασανίστηκε δηλαδή φρικτά από τους ειδωλολάτρες στην πλατεία της Ταμασσού και τελειώθηκε δια ξίφους. Στο Συναξαριστή του Αγίου Νικοδήμου σημειώνεται ότι ο Άγιος μαρτύρησε σε φωτιά. Η αρχαιότερη α-ναφορά για το μαρτύριο του Αγίου Ηρακλειδίου ανάγεται στο τρίτο τέταρτο του δεκάτου αιώνα (Συναξάριο της Εκκλησίας της Κωνσταντινουπόλεως). Σύμφωνα όμως με αρχαιότερη πηγή (του 5ου ή 6ου αιώνα) που διασώζεται στον Παρισινό χειρόγραφο κώδικα 769+979 του δεκάτου τρίτου αιώνα (είναι ο βίος του Αγίου Ηρακλειδίου και του Αγίου Μνάσωνα όπως συνεγράφη από το μαθητή τους Ρόδωνα) ο Άγιος Ηρακλείδιος «εκοιμήθη μετ΄ειρήνης». Το υπόγειο σπήλαιο (ενδεχομένως το «σπήλαιο» - κατοικία που αναφέρει ο Ρόδωνας στο πιο πάνω έργο) του Αγίου σώζεται στο ομώνυμο γυναικείο μοναστήρι στο Πολιτικό. Υ-πολογίζεται ότι ο Ναός (Μονή) κτίσθηκε πάνω από το υπόγειο σπήλαιο περί το 400 μ.Χ.