Κυριακή ΙΓ’ Λουκά

†Του Αρχιμανδρίτη Ανανία Κουστένη -

Το κήρυγμα της Κυριακής Δεκάτη Τρίτη Κυριακή του Λουκά, αγαπητοί, σήμερα. Ο Χριστός μας πήγαινε στην Ιερουσαλήμ για να σταυρωθεί και να πεθάνει. Του φέραν παιδάκια στο δρόμο, και τα ευλόγησε, και χάρηκε η ψυχή Του, και είπε πως έτσι πρέπει να γίνωμε όλοι, σαν τα παιδιά, με αφέλεια, με εμπιστοσύνη, ταπείνωση και αγάπη, για να μπούμε στη Βασιλεία Του.

Και στη συνέχεια ένας ακροατής επίσημος, ένας άρχοντας της Συναγωγής, καθώς άκουσε για τη Βασιλεία, ήλθε ο πόθος μέσα του για την αιώνια ζωή, και ρώτησε τον Χριστό λέγοντάς Του: «Διδάσκαλε αγαθέ, τι να κάνω για να κερδίσω την αιώνια ζωή;». Και ο Κύριος του είπε: «Μην με λες αγαθόν, - γιατί Τον εξελάμβανε ως άνθρωπο – γιατί ένας είναι αγαθός, μονάχα ο Θεός». Και στη συνέχεια του συμπληρώνει: «Τις εντολές γνωρίζεις, να μη μοιχεύσεις, να μη φονεύσεις, να μην κλέψεις, να μην ψευδομαρτυρήσεις, και να τιμάς τον πατέρα σου και τη μητέρα σου».

Και κείνος, τότε, απορημένος και παραξενεμένος, γύρισε και είπε στο Χριστό μας: «Όλα αυτά, Κύριε, από παιδάκι τα έχω τηρήσει…». Ήταν σπουδαίος άνθρωπος αυτός, ήτανε αγωνιστής. Σε άλλο Ευαγγέλιο λέει ότι ο Χριστός τον κοίταξε και τον αγάπησε.

Και στη συνέχεια του είπε: «Ένα, τότε, σου λείπει να τα πωλήσεις όλα όσα έχεις, να τα δώσεις στους φτωχούς, να με ακολουθήσεις και θα βρεις θησαυρό στους ουρανούς». Εκείνος ο άνθρωπος είχε αρνηθεί κάθε κακό. Του έλειπε, όμως ένα: «Το πλήρωμα του Νόμου», η αγάπη, και μάλιστα η έμπρακτη. Του το προτείνει ο Κύριος, και ίσως έβλεπε και ένα μέλλοντα Απόστολο σ’ αυτόν τον σπουδαίο άρχοντα της Συναγωγής.

Μόλις του είπε ο Χριστός να τα πωλήσει και τα λοιπά, εκείνος λυπήθηκε πάρα πολύ! Γιατί ήταν πλούσιος και ήταν κολλημένη η ψυχή του στα αγαθά. Παρότι τήρησε το Νόμο, δεν έκαμε το «πλήρωμα του Νόμου», δεν ελευθερώθηκε η ψυχή του από τους επίγειους δεσμούς. Και ο Κύριος έβγαλε ένα συμπέρασμα, πως «δύσκολα αυτοί που έχουν τα χρήματα μπορούν να μπούνε στη Βασιλεία. Και είναι πιο εύκολο να μπει μια γκαμήλα στη μικρή τρύπα που ανοίγει η βελόνα στα υφάσματα, παρά να μπει πλούσιος στη Βασιλεία του Θεού».

Και τότε οι ακροαταί και οι Μαθηταί Του είπαν: «Ποιος μπορεί να σωθεί;». κι αυτό λέει πολλά, διότι κάθε άνθρωπος έχει φιλαργυρία, είτε γενική, είτε ειδική, κι έχει και προσκολλήσεις. Κι αν ένας πλούσιος χωρίς να κλέψει, - το πε παραπάνω – έχει αποκτήσει αγαθά, που σημαίνει ότι αυτό είναι ευλογία Θεού, δεν μπορεί να σωθεί, πως ένα φτωχός, που προσπαθεί να βγάλει το ψωμί του και κάνει τόσα, θα μπορέσει να σωθεί; Και ο Κύριος τους είπε ότι: «Καλά λέτε. Να ξέρετε ένα πράμα όμως, ότι αυτά που δεν μπορούν να κάνουν οι άνθρωποι, τα κάνει ο Θεός.

Και πραγματικά, όταν ο άνθρωπος δείξει καλή διάθεση, εμπιστοσύνη στο Θεό, και προσπαθήσει λιγάκι, ή τουλάχιστον ανοίξει την ψυχή του, τότε ο Κύριος κάμει τα υπόλοιπα. Από μας περιμένει την καλή και αγαθή προαίρεση και τη μικρή προσπάθεια. Και Κείνος τελειοποιεί τα υπόλοιπα, διότι στην Εκκλησία μας γίνεται το απίστευτο και το ακατόρθωτο, αρκεί εμείς, σαν παιδάκια του Χριστού, να δείξομε εμπιστοσύνη στον Κύριο και να προσπαθήσουμε να τηρήσουμε τις Εντολές Του, με τη δική Του δύναμη και Χάρη, διότι και πλούσιοι εσώθηκαν στην Καινή Διαθήκη και στην Εκκλησία, όπως ο αρχιτελώνης Ζακχαίος τον οποίον βοήθησε και τον φώτισε ο Θεός. Εκείνος, όμως αναζητούσε να ιδεί τον Ιησού ποιος είναι, να Τον γνωρίσει. Και ο Ιησούς τον έσωσε.

Μακάρι κι η δική μας ψυχή, αγαπητοί αναγνώσται, να έχει μοναδική αγάπη το Χριστό, και να μην προσκολλάται στα επίγεια και υλικά μεγέθη και αγαθά. Τότε και εδώ θα περάσει καλά, και στην αιώνια ζωή θα βρει το Χριστό και θα Τον έχει πάντοτε.

Πηγή: † Αρχιμανδρίτη Ανανία Κουστένη (2009). ΤΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ, ΤΟΜΟΣ Β΄, Από την Κυριακή μετά την Πεντηκοστή, Λευκωσία: Περιοδικό «Ακτή», σελ.167-169.